26
Incipit pars secunda de proportionibus numerorum
Numerus ad numerum proportionem habet equalem, vel maiorem, vel minorem. Equalem quando numeri sunt ad invicem equales, ut 3 et 3. Numeri qui ad invicem in maiori proportione sunt, habent proportionem secundum quod exiit ex divisione maioris numeri in minorem, ut 8 ad 4, que sunt in dupla proportione, ideo quia 8 divisis in 4 exeunt 2, vel quia 8 dupla sunt de 4. Item 9 ad 3 sunt in tripla proportione, quia 9 tripla sunt de 3.
27
Et 16 ad 5 sunt in tripla proportione et quinta, ideo quia divisis 16 per 5 exeunt \({1 \over 5}\) 3. Et sic intelligatur de reliquis maiorem habentibus
73 proportionem. Numeri qui minorem habent proportionem
74 sunt in ea proportione que exiit ex
75 divisione minoris in maiorem, ut 4 ad 8, que sunt in dimidia unius proportionis quia 4 divisis in 8 dimidium reddunt
76, vel quia 4 dimidium sunt
77 de 8. Item 3 ad 9
78 sunt in tertia unius proportionis, quia 3 sunt tertia de 9; et 5 ad 16 sunt in \({5 \over 16}\) unius integre proportionis, quia 5 divisis in 16 nimirum \({5 \over 16}\) unius integri reddunt.
28
Si queratur de 6, ad quem numerum eandem habeat proportionem quam 3 ad 5,
79 sic facies. Multiplica 5 per 6; erunt 30, que divide per 3: exibunt 10, que sunt quesitus numerus, quia sicut 3 sunt ad 5 ita 6 sunt ad 10. Solent enim ex usu nostri vulgares
80 hanc eandem questionem aliter proponere, videlicet ut “si 3 essent 5, quidnam essent 6?”. Et cum ita proponitur, multiplicantur similiter 5 per 6 et dividitur summa per 3.
29
Item queratur
81 de 11, ad quem numerum

|
proportio |
\({4 \over 5}\) 19 |
|
|
82 habeat eandem proportionem quam 5 ad 9; hoc est secundum modum vulgarem: si 5 essent 9, quantum essent 11? Multiplicabis ergo 9 per 11 et divides per 5: exibunt \({4 \over 5}\) 19 pro quesito numero.
30
Modus alius de proportionibus sic
Si propositum fuerit tibi quod si 7 essent dimidium de 12, quantum esset dimidium de 10?

|
proportio |
\({5 \over 6}\) 5 |
|
|
83 Hec enim positio
84 duplici modo potest intelligi, videlicet cum dicitur "si 7 essent dimidium de 12" aut intelligitur quod medietas de 12, que est 6, crescit in 7; aut
85 7 diminuuntur
86 in dimidium de 12, hoc est in 6
87. Unde si 6, que sunt dimidium de 12, crescunt in 7, ergo et dimidium de 10 crescet, et tunc tali regula indigebis: multiplicabis
88 7 per 10 et divides per 12; exibunt \({5 \over 6}\) 5 pro dimidio de 10.
31
Et si intelligere volumus quod 7 minuantur in 6, hoc est in

|
proportio |
\({2 \over 7}\) 4 |
|
|
89 medietate de 12, ergo et medietas de 10 minuetur, et tunc multiplicabis
90 6
91 per dimidium de 10, scilicet per 5; erunt 30, que divides per 7: exibunt \({2 \over 7}\) 4, et tantum essent tunc dimidium de 10. Et sic similes questiones per qualem volueris modum ex duobus prescriptis modis solvere poteris. Tamen nos semper utimur per primum modum interrogantibus respondere.
32
Si \({1 \over 3}\) esset \({1 \over 4}\), quantum esset \({1 \over 5}\)? Hec questio talis est, qualis si diceretur: \({1 \over 3}\) unius

|
℞ |
℞ |
\({1 \over 4}\) |
\({1 \over 3}\) |
\({1~~1 \over 2~~10}\) |
\({1 \over 5}\) |
|
|
92 rotuli pro \({1 \over 4}\) unius bizantii; quantum valeret
93 \({1 \over 5}\) unius rotuli? Quare scribenda est hec questio ad modum negotiationis, et operandum secundum quod in similibus in octavo capitulo docuimus.
33
Si queratur invenire quattuor integros numeros proportionales, quorum primus sit ad secundum sicut tertius ad quartum, hoc est que pars vel partes erit primus numerus de secundo, eadem pars vel partes sit tertius numerus de quarto; vel quam multiplex fuerit primus de secundo, tam multiplex sit tertius de quarto numero.
Pones pro primo et secundo numero duos numeros ad libitum quales vis. Sitque primus 3, secundus 7, et pro tertio numero pone numerum qui possit dividi integraliter per primum numerum.
34
Sitque
94 6, et divide
95 6 per primum numerum, scilicet per 3: exibunt 2, per que 2 multiplica secundum numerum
96, scilicet 7: erunt 14, qui
97 est quartus numerus. Verbi gratia: sunt enim 3 de 7 tres septime. Similiter et 6 de 14 sunt \({3 \over 7}\). Potes etiam 14 habere pro primo numero, 6 pro secundo, 7 pro tertio, 3 pro quarto; quia
98 quam multiplicia sunt 14 de
99 6, tam multiplicia sunt 7 de 3: sunt
100 enim 14 bis tantum et tertia de 6
101, et tam multiplicia sunt 7 de 3.
35
Et
102 Et notandum cum quattuor numeri predicto modo
103 proportionales fuerint
104, permutatim
105 erit primus ad tertium sicut secundus ad quartum. Est enim primus 3 ad tertium 6 sicut secundus 7 ad quartum 14: dimidius
106 est enim unusquisque antecedentis sui consequentis
107. Et notandum iterum quod in quattuor proportionalibus numeris semper sit
108 multiplicatio primi numeri in quartum quantum multiplicatio secundi in tertium. Ut hic in qua multiplicatio de 3 in 14 facit quantum multiplicatio de 6 in 7.
36
Item sit sicut primus numerus ad secundum et tertius ad quartum, ita quintus ad
109 sextum. Inventis
110 primum quattuor numeris proportionalibus ut supra, pones quintum numerum ad libitum, qui dividatur integraliter per primum numerum
111. Sit 15, quo diviso per 3 reddunt 5 per que multiplica secundum numerum 7: erunt 35, que sunt sextus numerus.
37
Et si proponatur dividere 10 in quattuor inequales
112 partes proportionales, scilicet quod multiplicata prima in quartam faciat multiplicationem secunde in tertiam, invenies primum quattuor numeros proportionales; sintque 3 et 7 et 6 et 14, et adde eos insimul: erunt 30, ex quibus 10 sunt tertia pars. Quare accipies tertiam partem de quattuor positis numeris, et habebis pro prima parte 1, pro secunda \({1 \over 3}\) 2, pro tertia 2, pro quarta \({2 \over 3}\) 4. Et scias quod talis proportio proportionalitas appellatur.
38
Est enim
113 quedam alia proportio, que vocatur continua, in qua omnes numeri sunt in una et eadem per ordinem ad invicem proportione
114, videlicet sicut primus numerus est
115 ad secundum, ita secundus ad tertium, et tertius ad quartum, et quartus ad quintum, et deinceps per ordinem est unusquisque ad unumquemque
116.
39
Si volueris invenire numeros quotcumque in continua proportione, pone primum numerum qualem vis; secundum aliquem multiplicem primi, ut duplum vel triplum aut alium quemvis multiplicem; et pones tertium tam multiplicem secundi, quam multiplex fuerit
117 secundus ex primo numero. Similiter quam multiplex fuerit tertius secundo
118, tam multiplicem pone quartum tertio, et quintum quarto, et unumquemque de unoquoque suo antecedente
119.
40
Verbi gratia: volumus quinque numeros in continua proportionalitate reperire. Sit quidem primus eorum 1; secundus 2, scilicet duplus primi; tertius duplus secundi, scilicet 4; quartus duplus tertii, scilicet 8; quintus duplus quarti, scilicet 16. Est enim 1 de 2 dimidium; quod idem sunt 2 de 4, et 4 de 8, et 8 de 16. Similiter sicut 16 sunt dupla
120 de 8, ita 8 sunt dupla
121 de 4, et 4 de 2, et 2 de 1. Et sic potes ponere unumquemque numerorum triplum, vel alium quem vis multiplicem sui antecedentis
122.
41
Et notandum quod cum tres numeri continue proportionales fuerint, erit multiplicatio primi in tertium quantum multiplicatio secundi in se ipsum. Verbi gratia: sint in continua proportione 3 et 9 et 27; est enim multiplicatio de 3 in 27 quantum multiplicatio de 9 in se ipsa, scilicet 81. Et cum quattuor numeri continue proportionales sunt, facit multiplicatio primi in quartum quantum multiplicatio secundi in tertium, et multiplicatio primi in tertium quantum multiplicatio secundi in se ipsum, et multiplicatio secundi in quartum quantum multiplicatio tertii in se ipsum.
42
Ut si primus numerus fuerit 1, secundus 2, tertius 4, quartus 8, poteris cognoscere in ipsis que diximus. Similiter cum plures numeri continue proportionales sint, est semper multiplicatio extremorum equalis multiplicationi reliquorum extremorum, et hoc
123 usque quod non remanserit numerus in medio proportionalium numerorum. Verbi gratia: si novem numeri proportionales fuerint, erit multiplicatio primi numeri in nonum quantum multiplicatio secundi in octavum, et tertii in septimum, et quarti in sextum, et quinti qui est in medio proportionis in se ipsum.
43
Ad cuius rei evidentiam, sint novem
124 numeri in continua proportione 1 et 2 et 4 et 8 et 16 et 32 et 64 et 128 et 256: est enim multiplicatio de 1 in 256 quantum multiplicatio de 2 in
125 128, et de 4 in 64, et de 8 in 32, et de 16 in se. Ex hoc enim procedit materia multiplicandi figuras quam docuimus in secundo capitulo, ut in eodem capitulo continetur.
44
Si
126 queratur invenire duos numeros, quorum \({2 \over 7}\) unius sit \({3 \over 8}\) alterius, multiplicabis in cruce 7 per 3 et 8 per 2, et habebis pro primo numero 21, pro secundo 16; sunt 6 enim \({2 \over 7}\) de 21 et
127 \({3 \over 8}\) de 16. Procedit enim hec regula ex his que secuntur. Quia \({2 \over 7}\) de \({3 \over 8}\) cuiuslibet numeri sunt quantum \({3 \over 8}\) de \({2 \over 7}\) eiusdem numeri; unde cum multiplicamus 7 per 3, tunc accepimus \({3 \over 8}\) de 56, que 56
128 surgunt ex multiplicatione eorundem 7 in 8 que sunt sub virgulis, quia que proportio est de
129 3 ad 8 eadem est
130 ex septies 3 ad septies 8; et quando multiplicamus 8 per 2, tunc accepimus \({2 \over 7}\) de eisdem 56. Unde \({2 \over 7}\) de 21, scilicet de \({3 \over 8}\) de 56, sunt quantum \({3 \over 8}\) de 16, scilicet de \({2 \over 7}\) de 56.
45
Item
131 \({1 \over 4}\) \({1 \over 3}\) unius numeri sint \({1 \over 5}\) \({1 \over 4}\) alterius. Redige \({1 \over 4}\) \({1 \over 3}\) in partes unius numeri: erunt \({7 \over 12}\), quod idem facies de \({1 \over 5}\) \({1 \over 4}\): erunt \({9 \over 20}\). Ergo \({7 \over 12}\) primi numeri sunt \({9 \over 20}\) secundi. Idcirco ordine suprascripto multiplicabis
132 12 per 9 et 20 per 7 et habebis primum numerum 108, secundum 140. Quos etiam possumus habere in minoribus numeris, cum uterque ipsorum numerorum possit dividi integraliter per 4.
46
Quare si quartam partem uniuscuiusque acceperimus, habebimus
133 primum numerum 27, secundum 35. Vel aliter: quia in unaquaque duarum multiplicationum suprascriptarum multiplicatur numerus cuius quarta pars est integra, in prima quarum est 12, in secunda 20; quare multiplica tantum quartam partem de 12 per 9 et quartam partem 20 per 7, et habebis similiter 27 et 35.
47
Rursum
134 \({1 \over 5}\) \({1 \over 4}\) \({1 \over 3}\) primi sint \({1 \over 6}\) \({1 \over 5}\) \({1 \over 4}\) secundi. Redige similiter \({1 \over 5}\) \({1 \over 4}\) \({1 \over 3}\) in partes unius numeri: erunt \({47 \over 60}\). Similiter fac de \({1 \over 6}\) \({1 \over 5}\) \({1 \over 4}\): erunt \({37 \over 60}\). Et multiplicabis 60 que sunt sub 47 per 37 et 60 que sunt sub 37 per 47; vel ut habeas minores numeros, multiplicabis tantum sexagesimam de 60 per numerum eis existentem
135 ex adverso, et habebis primum numerum 37, secundum 47; et sic potes procedere in similibus.
48
Iterum sunt tres numeri, quorum \({2 \over 5}\) primi sunt \({3 \over 7}\) secundi et \({4 \over 9}\) tertii. Pone partes prescriptas in ordinem sic \({4 \over 9}\) \({3 \over 7}\) \({2 \over 5}\), et multiplicabis unumquemque numerorum existentem sub virgula per numerum existentem super unam de duabus virgulis reliquis et summam multiplicabis per alium numerum qui est super aliam virgulam, et habebis quesitos numeros.
49
Verbi gratia: multiplicatis 5 que sunt sub prima virgula per 3 que sunt super 7, quibus per 4 que sunt super 9, habebimus primum numerum 60. Item multiplicatis 7 per 4, quibus per 2, reddent pro secundo numero 56. Rursum multiplicatis 9 que sunt sub tertia virgula per 3 et per 2, reddunt pro tertio numero 54.
50
Nam si unde hec regula procedat noscere vis, considera qualiter
136 \({2 \over 5}\) de \({3 \over 7}\) de \({4 \over 9}\) cuiuslibet numeri sunt quantum \({3 \over 7}\) de \({4 \over 9}\) de \({2 \over 5}\) eiusdem numeri et quantum \({4 \over 9}\) de \({3 \over 7}\) de \({2 \over 5}\) eiusdem numeri. Quibus consideratis, cognosces nos superius accepisse \({4 \over 9}\) de \({3 \over 7}\) ex numero quod ex multiplicatione exiit de 9 in 7 ducta in 5, scilicet de 315, cum multiplicavimus 5 per 3 que per 4
137, unde habuimus 60. Similiter cum habuimus 56
138, accepimus \({4 \over 9}\) de \({2 \over 5}\) de 315; et adhuc cum habuimus 54, accepimus \({3 \over 7}\) de \({2 \over 5}\) de 315.
51
Unde \({2 \over 5}\) de 60, que sunt \({3 \over 7}\) de \({4 \over 9}\) de 315, sunt quantum \({3 \over 7}\) de 56, que sunt \({4 \over 9}\) de \({2 \over 5}\) de 315; et quantum \({4 \over 9}\) de 54, que sunt \({3 \over 7}\) de \({2 \over 5}\) ex eisdem
139 315. Est enim quelibet predictarum sumptionum
140 24, que proveniunt ex multiplicatione de 2 in 3
141 ducta in 4. Possunt enim reperiri in minoribus numeris si inventi tres numeri, scilicet 60 et 56 et 54, diviseris per 2 que sunt comunis regula eorum; et erit primus numerus 30
142, secundus 28, tertius 27.
52
Et
143 si proponatur quod \({1 \over 4}\) \({1 \over 3}\), scilicet \({7 \over 12}\) primi numeri, sint \({1 \over 5}\) \({1 \over 4}\), scilicet \({9 \over 20}\) secundi, et \({1 \over 6}\) \({1 \over 5}\), scilicet \({11 \over 30}\) tertii, pone in ordinem \({11 \over 30}\) \({9 \over 20}\) \({7 \over 12}\), et multiplicabis 12 per 9 que per 11, et 20 per 11 que per 7, et 30 per 9 que per 7, et evitabis \({1 \over 2}\) ex unaquaque multiplicatione, et habebis primum numerum 594, secundum 770, tertium 945.
53
Item sunt tres numeri quorum \({1 \over 3}\) primi
144 est quantum \({1 \over 4}\) secundi, et \({1 \over 5}\) secundi est quantum \({1 \over 6}\) tertii
145 numeri. Invenias primum duos numeros quorum \({1 \over 3}\) unius sit \({1 \over 4}\) alterius: erunt 3 et 4. Post hec invenies alios duos numeros ex quibus \({1 \over 5}\) unius sit \({1 \over 6}\) alterius: eruntque 5 et 6. Ergo primus numerus est ad secundum sicut 3 est
146 ad 4, et secundus ad tertium sicut 5 est
147 ad
148 6.
54
Quare pones 3 et 4 in unam lineam et 5 et 6 in aliam, ita quod 5 sint super 4, ut hic ostenditur; et multiplicabis 5 per 3 et 5 per 4 et 4 per 6, et habebis primum numerum 15, secundum 20, tertium 24. Verbi gratia: sicut 3 est ad 4, ita aliquod multiplex de 3 est
149 ad idem multiplex de 4; ergo sicut 3 sunt ad 4, ita quinquies 3
150, scilicet 15, sunt ad quinquies 4
151, scilicet ad 20.
55
Item sicut 5 sunt ad 6, ita aliquod multiplex de 5 est ad idem multiplex de 6: ergo sicut 5 sunt ad 6, ita quadruplum de 5, scilicet 20, sunt ad quadruplum de 6, scilicet ad 24. Inventus est enim primus numerus 15 ad secundum 20 sicut 3 ad 4, et secundus 20 ad tertium 24 sicut 5 ad 6, ut querebamus.
56
Et si proponatur quod numeri sint quattuor, et primus et

|
primus |
secund. |
tertius |
quart. |
225 |
300 |
360 |
336 |
|
|
15 |
14 |
15 |
20 |
24 |
|
|
|
152 secundus et tertius illorum sint ad invicem in proportionibus suprascriptis, et \({2 \over 5}\) tertii numeri sint \({3 \over 7}\) quarti numeri, invenies primum tres numeros suprascriptos, scilicet 15 et 20 et 24.
57
Deinde invenies duos numeros quorum \({2 \over 5}\) unius sint \({3 \over 7}\) alterius, eruntque 15 et 14; et scribes eos super alios tres numeros, ut hic ostenditur, et multiplicabis 15 que sunt super 24 per 15 et per 20 et per 24, per que
153 24 multiplicabis 14, et habebis primum numerum 225, secundum 300, tertium 360, quartum 336; et est tertius numerus ad quartum sicut 15 sunt ad 14, cum \({2 \over 5}\) tertii numeri sint \({3 \over 7}\) quarti. Et sic potes plurimos numeros in quibuslibet proportionibus invenire.