7 Probatio20

Si autem ipsam collectionem per pensam probare voluerit, accipiat pensam per novenarium de 4321 que est 1, sicuti in multiplicationibus docetur; que addat cum pensa de 506789 que21 est 8, erunt 9 de quibus22 demantur 9: remanet 0 quod est pensa. Et ita si acceperit pensam de summa iunctionis, scilicet de 511110, zephyrum23 inveniet eam esse, ut oportet. 8 Demum ut ostendam24 unde talis probatio procedat, sint duo numeri \(AB\) et \(BG\) quos insimul25 addere volumus; erit ergo coniunctus ex eis numerus \(AG\). Dico quidem quod ex addita26 pensa numeri \(AB\) cum pensa numeri \(BG\) provenit pensa \(AG\)27. Sit primum quod unusquisque numerorum \(AB\) et \(BG\) 28 dividatur integraliter per 9. Erunt itaque 9 comunis mensura numerorum \(AB\) et \(BG\), quare totus numerus \(AG\) dividetur29 integraliter per 9. 9 Erit ergo pensa ipsius zephyrum, ut habetur ex additione probarum numerorum \(AB\) et \(BG\). Item30 unus illorum dividatur integraliter per 9, alius non, et sit31 numerus \(AB\) ille qui integraliter dividitur per 9, et ex numero \(BG\) diviso per 9 remaneat numerus32 \(DG\): ergo numeri \(DB\) et \(BA\) dividuntur integraliter per 9, et totus ergo \(DA\) numerus per 9 dividetur33. 10 Et quia numerus \(AG\) 34 superhabundat numerum \(AD\) in numero \(DG\)35 et numerus \(AD\) dividitur integraliter per 9, remanebit ergo ex toto \(AG\) numerus \(GD\)36 indivisibilis per 9, qui provenit ex additione probe numeri \(AB\), que est zephyrum, cum proba numeri \(BG\), que est numerus \(DG\)37. Rursus nullus numerorum \(AB\) et \(BG\) dividatur integraliter per 9, sed ex numero \(AB\) remaneat numerus \(AE\) et ex numero \(BG\) remaneat numerus \(DG\). Residui quidem, scilicet numeri \(EB\) et \(BD\), dividuntur integraliter per 9. 11 Quare et38 totus \(ED\) divisibilis est, cum sit ex aliqua multitudine 39 novenariorum concretus: remanent ergo indivisibiles numeri \(AE\) et \(DG\) ex toto numero \(AG\), qui sunt probe numerorum \(AB\) et \(BG\), ex quarum40 coniunctione provenit pensa numeri \(AG\) ut oportebat ostendere.

12 Item si voluerit addere 25 et41 461 et 678942 et 58 et 491 et 1071843, describantur
18542
25
461
6789
58
491
10718
44 omnes numeri per ordinem, sicuti in positione positi sunt, et addat numerum figurarum que45 sunt in capitibus cunctorum dictorum numerorum46 incipiendo ab inferiori, scilicet 8 et 147 et 8 et 9 et 1 et 5, semper in manu sinistra colligendo: erunt 32; ponat 2 et retineat 3, super que colligat numeros figurarum que in secundo gradu numerorum sunt, scilicet 1 et 948 et 5 et 8 et 6 et 2; erunt 34: 13 ponat 4 et49 retineat 3, super que50 ascendat colligendo numerum figurarum tertii gradus, scilicet 7 et 451 et 7 et 4; erunt 25: ponat 5 et retineat 2, super que52 addat numerum figurarum que sunt in quarto gradu, scilicet 0 et 6; erunt 8 que ponat. Post hec ponat 1 pro 1 quod restat in quinto gradu inferioris numeri, cum non sint53 in reliquis numeris figure facientes eundem gradum; et sic habebit pro eorum collectione 18542, ut hic ostenditur.

14 Quam collectionem si probare voluerit54, colligat omnes figuras que sunt in omnibus numeris, et colligendo semper relinquat novenas; et quod superfuerit relictis novenis pro pensa summe habeatur55. Nam in multorum numerorum iunctione non indigemus probatione, cum non minus cito possimus recolligere summam quam pensam. 15 Volo demonstrare unde hic modus addendi provenit. Adduntur quidem primum omnes figure que sunt in primo gradu omnium numerorum quos addere volumus, ex qua coniunctione, cum omnes ipse figure sint unitates, colligitur numerus unitatum. Quare ponende sunt unitates in primo gradu et decene reservande ad secundum, cum decene sint de secundo gradu; quare cum ipsis decenis servatis addimus omnes numeros figurarum que sunt in secundo gradu numerorum omnium; et quot unitates ex eorum collectione proveniunt, tot decene habentur in summa collectionis. 16 Quare ponuntur unitates56 in secundo gradu, cum ipse unitates decene sint, et pro unaquaque decena servatur unum ad tertium gradum; nam ex decem57 decenis efficitur centenarius58 numerus. Cum quibus unitatibus adduntur numeri tertii gradus omnium numerorum, et quicquid procreatur ex eorum collectione est ex numero tertii gradus, scilicet centenariorum. 17 Et ideo ponuntur unitates in tertio gradu, et servantur decene ad quartum; et ideo gradatim per continuos gradus colligendo et in continuis gradibus figuras ponendo, usque ad finem numerorum provenimus.

  • 20Probatio:   om. R S
  • 21que:   om. A
  • 22quibus:   quo in rasura, ex quibus ut vid. F
  • 23zephyrum ~ esse:    zephyrum (ante zephyrum praeposuit quam G    praeposuit quem ex quem et V) inveniet eam esse 0 α   inveniet eam esse 0 F   eam (eam ex quam) esse zephyrum inveniet S
  • 24ostendam:   ostendat F
  • 25insimul:   simul R
  • 26addita:   adictione R
  • 27pensa \(AG\):   pensa \(G\) α   \(G\) F   pensa numeri \(AG\) quod sic probatur R
  • 28
    :   om. α F S
  • 29dividetur:   dividitur R S
  • 30Item:   Sed R
  • 31et sit:   exit F
  • 32numerus:   quantitas R
  • 33dividetur:   dividitur R
  • 34
    :   om. α F S
  • 35\(DG\):   \(BD\) α F S
  • 36\(GD\):   ergo \(D\) F
  • 37\(BG\), que est numerus \(DG\):    \(BD\) (ante \(BD\) del. \(BG\) R) que est etiam zephyrum et numero (ante numero del. numerus R) \(DG\) qui est indivisibilis R
  • 38et:   2 α
  • 39
    :   om. α F S
  • 40quarum:   quorum F G R S V
  • 41et:   cum R
  • 426789:   6489 R
  • 4358 et 491 et 10718:   58 et 10718 et 491 R
  • 44
    18542
    25
    461
    6789
    58
    491
    10718
    :   om. V
  • 45que:   que figure α F S
  • 46dictorum numerorum:   numerorum dictorum R
  • 478 et 1:   1 et 8 R
  • 481 et 9:   9 et 1 R
  • 49et:   om. R
  • 50que:   quem F R
  • 517 et 4:   4 et 7 R
  • 52que:   quem F
  • 53sint:   sit R
  • 54voluerit:   voluerit quis R
  • 55habeatur:   habeantur F
  • 56Quare ponuntur unitates:   om. R
  • 57decem:   decene R
  • 58centenarius:   centenarii R

Liber Abbaci

Instrumenta

Capitulum tertium

Indice