104
Regula universalis de reperiendis compositionibus imparium numerorum
Cum autem regulas prescriptorum numerorum in tabulis ex frequenti usu quis sciverit et voluerit regulas, idest compositiones
360, cuiuslibet numeri aliorum numerorum
361 trium vel plurium figurarum reperire, vel qui primus numerus, idest sine regula, extiterit cognoscere voluerit, describat numerum in tabula et descripto
362 provideat si numerus par fuerit
363 vel impar.
105
Nam si par fuerit, ipsum compositum esse cognoscat. Si impar aut
364 compositus aut primus erit. Sunt enim numeri pares compositi aut
365 ex paribus et imparibus, aut ex paribus tantum. Quare regule ipsorum primo investigande sunt a paribus numeris, ut in suo demonstrabitur loco. Impares vero numeri componuntur ex imparibus tantum. Unde componentes
366 ipsos per impares tantum investigantur, a quibus sumamus initium.
106
Cum itaque figura primi gradus cuiuslibet imparis numeri 5 extiterit, numerus a 5 compositum esse cognoscat, hoc est quod per 5 integraliter dividetur
367. Si autem alia figura impar in primo gradu extiterit que facit totum numerum esse imparem, accipiat siquidem pensam ipsius per novenarium, que si fuerit zephyrum, tunc \({1 \over 9}\), et si 3 vel 6 pensa fuerit, tunc \({1 \over 3}\) in sua erit compositione
368.
107
Si autem pensa nulla istarum extiterit, dividat ipsum
369 per 7; et si aliquid inde superfuerit, dividat iterum numerum per 11; et si aliquid superfuerit, dividat
370 ipsum per 13 et semper eat dividendo per primos numeros ordinate
371, secundum quod se habent in tabula superius descripta, donec aliquem primum
372 numerum invenerit
373 per quem propositum numerum absque aliqua superatione possit dividere, vel donec ad eiusdem venerit radicem. Si
374 per nullum ipsorum dividi potuerit, tunc ipsum primum esse iudicabit.
108
Si autem per aliquem predictorum primorum numerorum ipsum dividere absque superatione poterit, quod
375 ex divisione provenerit dividat iterum
376 per ipsum, et numerus qui ex divisione exierit iterum per eundem primum numerum dividat, hoc est quod ab eodem incipiet
377 querere componentes ipsum
378 per ordinem per reliquos primos numeros usque ad ipsius radicem, si ipse non habuerit compositionem. Et sic semper faciendo egrediatur donec omnes ipsius habuerit componentes.
109
Quibus perfecte habitis, ipsas
379 sub quadam virgula, minores post maiores, summo studio studeat collocare. Et sic habebit regulam, idest compositionem
380 cuiuslibet imparis numeri. Verbi gratia: sit numerus 805 cuius regula queratur. Cum prima ipsius figura sit 5, nimirum \({1 \over 5}\) in sua erit compositione. Quare dividat eum numerum per 5: exient 161, quorum pensa accepta
381, que est 8, ostendit
382 ipsa 161 nec per 3 nec per 9 posse dividi integraliter.
110
Unde dividat eum per 7: exient 23, qui numerus est sine regula. Aptet repertos componentes, scilicet 5 et 7 et 23 sub quadam virgula, et habebit \({1~~0~~\phantom{1}0 \over 5~~7~~23}\) pro 805 compositione, hoc est quintam septime unius
383 vigesime tertie partis que est una octingentesima quinta, quia ducta multiplicatione
384 de
385 quinque in septem, scilicet 35, in viginti tria, surgit
386 in 805.
111
Item si regulam
387 de 957 invenire quesierit, dividat ipsa per 3, ideo quia 3 est pensa ipsius numeri: exibunt 319, que per 3 iterum dividenda non sunt, cum pensa ipsorum sit 4; et si diviserit eam per 7, superabunt 4; per 11 itaque dividuntur et est eorum undecima pars 29, qui numerus primus est. Collocata itaque reperta regula sub virgula, pro componentibus 957 habebitur \({1~~\phantom{1}0~~\phantom{1}0 \over 3~~11~~29}\), ut hic ostenditur
388.